Afstuderend theatermaakster Eline Loomans constateerde dat de band met haar eigen vader door de jaren heen erg veranderde, en ging op zoek naar verhalen van andere vaders over hun dochters. In twintig intieme interviews met vaders uit verschillende wijken in Amsterdam met dochters in verschillende leeftijdsfases, verzamelde Eline momenten van geluk, trots, onmacht, intimiteit, verdriet en liefde tussen een vader en een dochter, vanuit zijn visie. Deze interviews verwerkte zij in de voorstelling Vaders hebben ook ogen, met negen ‘echte’ vaders op het toneel.
Je ziet de vaders als de held, de klootzak, de adviseur, de bemoeial, de macho, en de huilebalk die ze kunnen zijn. Zowel voor de vaders als de dochters is dit een bijzondere, oprechte ervaring, maar ook voor het publiek is het een interessant en herkenbaar spanningsveld, waarin ze zich letterlijk begeven.
Vaders hebben ook ogen is een voorstelling over de rol die een vader wil spelen in het leven van zijn dochter en de rol die zij in zijn leven speelt. Een voorstelling die antwoorden geeft over de relatie tussen vaders en dochters en misschien zelfs over de relatie tussen mannen en vrouwen.
Zij fietst
Ik ren
Ik heb haar jasje vast
Ik voel: volgens mij kan ik haar loslaten
Ik laat los
Ze fietst!
En dan die twijfel
Ren ik mee, of blijf ik staan?
wat
Theater De Engelenbak Amsterdam, 19 en 20 maart 2011
Het Fijnhout Theater Amsterdam, 26 en 27 maart 2011
wie
regie Eline Loomans spel Herald Hofmeijer, Jacques Loomans, Peter Smith en zes andere vaders dramaturgie Eva Gouda script Eline Loomans regie-assistentie Annemieke Augustus video en geluid Hugo Meijer en Bart Metselaar
Deze voorstelling werd mede mogelijk gemaakt door Open Lab Engelenbak, Stichting Hoosh Theater, Hogeschool voor de Kunsten Utrecht